Geschiedenis

Ik ben Hortence Philip, gestudeerd aan de bouwman academie als leerkracht voor het basisonderwijs, daarna heb ik in Diemen aan de Vrije Universiteit pedagogiek “leraren variant” gestudeerd. Ik zat op het kruispunt om in het onderwijs te blijven of voor volwassen educatie te gaan toen ik gegrepen werd door iets wat uitgroeide tot een passie “kinderopvang”. Samen met mijn partner hebben wij de mogelijkheden onderzocht en hebben de gewaagde stap gezet toen wij een prachtig pand vonden…

Kinderdagverblijf de Moppetoet is in maart 1993 opgestart door Hortence en Sylven. Na jaren van wikken en wegen is uiteindelijk de knoop doorgehakt en is de Moppetoet op de locatie waar die nu staat met 4 groepen feestelijk geopend door de toenmalige wethouder. Kort na de start hebben wij meerdere groepen op de zelfde locatie geopend en nu hebben wij 8 groepen op 1 locatie. Het doel is altijd geweest om een professionele organisatie op te zetten. Professioneel op alle gebieden en een plek waar kinderen zich liefdevol, veilig, gezond kunnen ontwikkelen. Het moest een 2e thuis zijn waar kinderen graag komen en liever niet meer weg willen. Een plek waar ouders hun kind met een gerust hart achter durven te laten omdat de opvang niet alleen betrouwbaar is, maar vooral omdat de kinderen er goed worden verzorgd en van hen wordt gehouden.

Omdat onze dochter Juanita in een kinderdagverblijf zat die als de beste in Amsterdam betiteld was maar toch nog naar mijn mening heel veel miste, was ik ervan overtuigd dat ik met mijn liefde voor het jonge kind, met mijn onderwijs ervaring en mijn pedagogische kennis, mijn kindbeeld en mijn visie een betere kinderopvang organisatie kon oprichten. En dat doe ik nu na zoveel jaren nog steeds met liefde ook al neemt mijn persoonlijke energie af. Er is veel aan vooraf gegaan voordat wij zover kwamen, maar de reis naar de start van een eigen onderneming heeft ons veel energie, evenwicht, kennis en ervaring gebracht.

Toen ik in 1993 aankondigde dat ik een pedagogisch kinderdagverblijf wou oprichten en in horizontale groepen wou werken, werd ik voor gek verklaart. Ik snap ook wel waarom men dat riep, want in die tijd leidsters vinden die met een pedagogisch plan konden werken en kinderen konden observeren was vrijwel onmogelijk. Ik moest dan ook iedereen intern opleiden en dat viel niet altijd in goede aarde bij de leidsters, zij hadden liever dat kinderen vrij speelden en dat zij er alleen waren voor de schone broeken en het voeden. Een stabiel team vormen was in die tijd dan ook een hele zware taak en een wat maar niet wou lukken. Gelukkig is sinds 2005 de wet zich met kinderopvang gaan bemoeien en heeft men ingezien dat Kinderopvang de belangrijkste basis legt voor het jonge kind en dat de leidsters meer [kennis] theoretische bagage nodig hebben. Hierdoor hebben de opleidingsscholen hun leerprogramma aangepast, en kunnen alle beroepskrachten in ieder geval leren om pedagogisch en didactisch te werk te gaan, te observeren en te registreren en toch nog kunnen genieten van hun beroep. Door de jaren heen heb ik de branche kinderopvang zich zien ontwikkelen en kwam het steeds dichterbij het beeld wat ik had toen ik met deze droom begon.

Inmiddels zijn wij jaren verder en is de Moppetoet zich steeds kwalitatiever aan het positioneren. Wij hebben alle kinderziektes van het ondernemen gehad en kunnen gerust zeggen dat wij ervaringsdeskundigen zijn.
Zo bieden wij sinds 2014 ook VVE aan en hebben het programma om verantwoord voorschool te kunnen bieden en het programma van UK & PUK doorgetrokken naar alle leeftijden van 0-4 jaar. Ook in de babygroep wordt met Uk & Puk gewerkt.

Moppetoet: 8 groepen, horizontale werkwijze, werkend met een UK & PUK leerprogramma voor kinderen van 0-4 jaar, gebruikt het digitale observatie systeem KIJK, werkt ook naar de basisschool toe met een doorgaande leerlijn en die samen werkt met de basisscholen in de omgeving. En dat alles in grote frisse binnen en buiten ruimtes, mooie grote lokalen met hoog plafond en grote ramen, veel licht, lieve leidsters die van de kinderen houden en zich blijven ontwikkelen, respectvol om kunnen gaan met kind en ouders! Dat is waar ik van gedroomd heb, een organisatie die niet alleen prachtig oogt maar waarvan ook het resultaat duidelijk zichtbaar is, immers: “HET KIND VAN VANDAAG IS DE TOEKOMST VAN MORGEN”. Willen wij een betere wereld dan start je bij het begin, en dat zijn onze jonge kinderen.